39
Yorum
85
Beğeni
0,0
Puan
2960
Okunma


Çocukları bodur bırakanlar yarınlara sağlıklı gelecek inşa edemezler.
Gözünden akan yaşı, gönlünden kopan sözü
Hatrın kaldığı yeri, hali söyle ey çocuk
Sinendeki ateşi közün yaktığı özü
Acıdan tutundugun dalı söyle ey çocuk
Küçücük bedeninle omuzladığın yükü
Çoğalan hıçkırığı göğsündeki göçüğü
Teni saklayan kiri elbisende söküğü
İçten içe tireten yeli söyle ey çocuk
Hayal ettiğin düşü garipliğin ezdiği
Elalemin keyfinde böbürlenip gezdiği
Gönlünde viran şehrin yoksulundan bezdiği
Ayağının tozunu yolu söyle ey çocuk
Görünüşte küçüksün belki de altı yaşın
İzlerini taşırsın on yaşında bir başın
Yetimlik duyguların en büyük arkadaşın
Düşüp kalktığın yeri çölü söyle ey çocuk
Uzaklarda bir evin yüreğini yakışı
Anne babandan sana kalan en son bakışı
Ağırlaşan zamanı önünde zorlu kışı
Yatıp kalktığın yeri çulu söyle ey çocuk.
Nezahat YILDIZ KAYA
Edebiyat Defteri’ne ve sayfamı ziyaret eden herkese teşekkür ederim.