Sen kadar uzakGöğsümde bir yara Yaranın kabuğunda ellerin Ve ölü sevicilerle uğraşıyorum Onlar kalbimi öldürmeye çalışıyor Bense sana kalbimle sarılmaya Sanki yitik bir zamanın içindeyim Ellerim buğday tarlasında güneşi arıyor Güneşe uzanıp karanlığı tutuyorum Öyle uzak ki güneş Ellerime dokunmadan kayboluyor Sonra sınırları ihlal eden bir mülteci oluyor yüreğim Yüreğim kendine uzak Kendine düşman Kendine zindan Kendine kör bir kurşun sıkıyor Çoktandır sesim de sesini arıyorum Göğsümde saçlarını okşadığım geliyor aklıma Gözlerim buğulanıyor Ağlamaklı oluyorum Sonra bir okyanusun ortasında kalıyorum Mavi bir gök düşüyor üstüme Üstüm başım sen kadar güzelleşiyor Sen kadar uzaklaşıyor Sen kadar yabancılaşıyor hayata Ama yitik bir kalbin içindeyim Buğulu bir pencere önünde duruyor hayallerim Dışarıda ölü seviciler İçimde labirentler sıralanmış Bense senin peşinden koşuyorum Ölümse ölüm olsun sonum Yeter ki sen kalbimin bir köşesinde dur Belki ben seni unuturum Ama kalbim asla unutmaz gidişini İbrahim Dalkılıç 25.02.2019 00:05 İzmir |
Yüreğine emeğine sağlık
____________________________Selamlar