Sen şiir'din
Sonrası ölümdü belki de yarınların
Ama biz yaşamak denen illeti arıyorduk Yaşamak belki bir çocuğun gözlerine bakmaktı Belki bir annenin ağaran dizlerinde uyumaktı Belki bir sevgiliye geç kalmaktı Ama gökyüzü maviydi Biz mavinin kararan yüzünü görüyorduk hep Oysa ekmek kokan bir coğrafyada Aç karnına gezen bir serçenin çığlığı boğazıma takılıyordu Ve kaldırım taşına uzanan bir şiir Göğsümün bütün sokaklarını dolaşıyordu Belki bir toprak parçasıydım Belki bir ekmek kırıntısı Bir damla suya muhtaç Suya bakıp toprağı kokluyordum Toprağa bakıp susuzluğumu gideriyordum Bu dünyada kalbimin içinde yaşayan Ufacık bir mutluluğu arıyordum Sen şiir’din Bense yüreğimi yüreğine sarmaya çalışıyordum İbrahim Dalkılıç. 16/04/2019 |
Tabrik eserim
Selam ve saygılarımla