Dudak Ucuyla:
Pencerelerde geçmiş yalanlar
Zarif cümlecikler avuçlarımda Kutu kutu sancı taşıyor birileri İtiraf ediyorlar çocuklara, büyüyeceklerini Çay damlıyor aysız geceden Bütünleşiyorum tuhaf yaprak dökümleriyle Tanışız sanki Yahut hepimiz biraz yabanıl Eksik düşler türetiyorum diyorum Kızıl yelesinden tutuyorum özgürlüğün Bir dudak ucu kalıyor öpüşmemize Sonra kendimi kendimden uğurluyorum... |