Düş'selyıldızlar kadar uzak sevdim sen geceydin yüzüne gömdüğüm yüzüm ay kaç metreküp hüzün saçlarını okşatmayan çocuğun gözlerinden aldım haberini öfkesini kısan bakışların dünyaya atılan yumruk biliyorum insan insandan göçer sonsuza kadar sol kanadın benim gömüldüğüm mezarım göğsüm sana açılan anne kucağı ayaklarının altına serilen cenneti öp uçurumlarına uzayan tırnaklarım ve saçlarım derin; nasıl bir dinğinliğin var senin aşk ile büyüyen ah yeşili budayan gözlerim! kelebekler de kısa yaşar aşk gibi ölen bir kalbin vebali çok ağır! ruhundan yakala maviyi iç’imdeki şiiri ve ağlayan kadını defnet... yeter üsüdüğü imgelerimin... sude nur haylazca |
Yüreğinize sağlık.