Gülüşün ne güzeldi senin,giderdi dertler silsilesi
Yürüyüşündeki eda,kıskandırır kem gözleri
Cana değer tebessümün,ruhu okşar gibi saftır
Varken sen yanımda,yaşamak anlam kazanır.

Anlamı olmazdı yolun, tat vermiyor hiçbir öğün
İnan kahır gibi geçer, seni görmediğin bir gün
Ne söylersen mühim değil, acıtmaz canımı bunlar,
Yeterki olmasın samimi; incitici, ağır sözler.

Ne romansız ne hikaye, masalsın sen bana göre
Gerçeklliğin sert yüzüne,katlanırım inan senle.
Keşke sende de olsaydı, benden sana akan hisler
Abat olurdum ömrümde,değmez bana gam,kederler.

Boşluğunu doldurdun hep,anlamsız şu hayatımın
Hedeflerim oldu böylece,sana gönülden bağlıyım.
Belki de ben sana göre, ruhsuz ve de sert adamım
Aslında yüreğim yufka, dokunsalar belki ağlarım.

Merhametim arttı senle, sabrım meyvesini verdi
Güz geçti, kışlar yaşandı,ufukta ilkbahar vardı
Belki bir gün sen de görürsün,aşk denen o mucizeyi
Yanında olamasam bile,avunursun belki resmimle.

Gönül oyunu böyledir,aşk insanı derinden söyletir
Zehir olsa yar elinden,badeler dolu içilir
İşte geldik, gidiyoruz,yakala sen de treni
Son istasyon gelmeden bir,sen de sür bunun keyfini.

Oğuzhan`ım dertli başım,ağlar gözüm dinmez yaşım
Samimiyet ile gelen, kullara ben candan yoldaşım.
İstemem hayinden teselli, ben dertlere aşinayım,
Ya seversin ta yürekten, asude olur şu bahtım,
Ya da sevme asla yalandan,azad olsun kalan hayatım.

Oğuzhan KÜLTE