Yalnız Balon
Uçmuş elinden balonu çocuğun
Takipte onu düşe kalka yol epey uzun Bacak kol kan içinde vazgeçmez de her seferinde Balonu uçmuş çocuğun gönlünce neden vazgeçe Konduğu ıslak yerden kaldırdı başını çocuk Mültefit bir maskeyle patlamayı seçti bulutların sesindeki yokluk Onu beyazın altında yatan mahkuma mahkum bıraktı Ölüme sürükleyen yol kağıdını namertçe yırtıp attı Lakin bu kifayetsiz... Ve çocuğun söyleminden duyum "Kalmadı artık ondan bir iz..." Toprağı çamura dönüştürecek bir hüzünle yitirdi başındaki gücü Ağlamasında ki feryadıyla yok belledi artık o hürü |
Sunulan dizelerle, Gönüllerde doyumsuz bir şiir meydana gelmiş...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..