Eskiye yönelik ne varsa gitti
Mahalleye döndü, köyümüz bizim
Kaybolan değerler, cana tak etti
Yolunmakla bitmez, tüyümüz bizim.

Vicdanlar köreldi, yürek eti yok
Bulutlar darıldı, hareketi yok
Yağana rahmetin de, bereketi yok
Sulara hasrettir, kuyumuz bizim.

Kırk yıllık kahvemiz, Yemen’de kaldı
Zamlarla evlendi, sosyete oldu
Kaç kere demlerdik, hırsızlar çaldı
Zehir zıkkım oldu, çayımız bizim.

Türban hormon yemiş, başlarda tepe
Telefonlar tarla, parmaklar çapa
Saçlar omuzlarda, kulakta küpe
Bayandan seçilmez, bayımız bizim.

Nedense torpiller, biraz yoğaldı
Kimisine göre, bunlar doğaldı
Tamamen duygusal, işler çoğaldı
Her işi halleder, dayımız bizim.

Faydası olur mu, bilmem yazmamız?
Takibe alınır, biraz kızmamız
Doğduğumuz yerde, yasak yüzmemiz
Turizme tapulu, kıyımız bizim.

Necati yenilmez, söz savaşında
Çok iğneler vardır, sitem taşında
Ne var ki, baykuşlar döner başında
Ezelden kırıktır, fayımız bizim.

Necati OCAKCI
01.12.2018
ANTALYA