aşk-ı revan
Dilim lal, içim aşk-ı revan
Özlemekten yüreğime har damlatıyorum bu sabah Öyle sanıldığı gibi değil, yaşadığım başka Beyaz örtünen yollarda titrerken içim Galibin mağluba bakışını gördüm... Bu his, bu aşka yenilmişlik neden bu kadar güzel İçime düşen bu çiğ, bu zemheri niçin yakar canımı Üşüyen yüreğimde tutuşan hasır gibi yandım -Nimettensin sevgili, nimetten... Nimetten olana bildirip hal-ı zatımı Hamd-ın sahibine ilettim sena’yı... Beynimin yelkovanı durmadan kalbimin akrebini vuruyor Ne zaman saate baksam, içim seni geçiyor Özlemin en divit halinden yazıyorum sevgili Bilirsin, boynum gergin ipte bile eğilmez Lakin bu hal... Mevlevi bir yürek büküşüdür benim sana Bir bilsen... Henüz dile sürülmemiş, dudaktan ateşlenmemiş, ne çok duygu barındırıyorum gönlümün cephaneliğinde Bekle, sabır ey sevgili... Saçlarında ateşleyip molotofu, ten yangınlarında ateşe vereceğim kendimi... Herkes gibi değil, biz gibi sarılıp yüreğine Kimseyi değil, bizi seviyorum ben... |
Şiirinizi okudum beğendim ve yorum yaptım, siz de yapar mısınız?..
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.