YETİM KUŞLARA DÖNMÜŞTÜM
Akşamdan aldığım hislerim, gecemde pıhtılanırken
Durmadan acıya kapanan, yetim kuşlara dönmüştüm Gönül sularım çekilip de, yüreğim kaygılanırken Gözümdeki damlalarımla, hep parça parça sönmüştüm Göç buğusunu bir kuşkuyla, hemen anlatırcasına Acılar konan yüreğimi, aşksız sonlatırcasına Kıpırdayan dudaklarımı, yâre dinletircesine Durmadan acıya kapanan, yetim kuşlara dönmüştüm Ağrılarım tuzaklar kurunca, kâbuslar çöktü şehrime Kondular yalancı kuş gibi, cennetten köşelerime Dökülünce siyah bulutlar, birer birer üzerime Gözümdeki damlalarımla, hep parça parça sönmüştüm Mavi denizimin suları, kaygılarla çekilince Hasretin bütün tohumları, yüreğime ekilince Yolun ağzında eyvahlarım, birer birer dökülünce Durmadan acıya kapanan, yetim kuşlara dönmüştüm |
etrafında
semazenler gibi...
dönüyorum
çemberimde gül oya
varlığına sarılarak...
dönüyorum
dünyanın
geceye
gündüze
güneşe
ve aya yüzünü çevirdiği gibi
dönüyorum sana...
MESELCİ
3 HAZİRAN 2008-SİİRT