GÜLLERİ KARSIN ŞAFAK
Terk-i diyâr etme aşk, yaktır sen toprağımı
Sabahımın sihrinde, elleri kursun şafak Hazin hazin tütme aşk, çağlat sen kucağımı Günahımın nehrinde, gülleri karsın şafak Bir ışık yükle bana, yakayım katranları Hep tebessüm et bana, yıkayım hüsranları Neyleri inlet bir sen, atayım hicranları Felâhımın dehrinde, dilleri sarsın şafak Meclislerim çağlatsın, parlayan Dede’leri Sâkilerim akıtsın, o güzel bâdeleri Sazlarımın heybeti, yeşertsin dideleri Segâhımın şehrinde, selleri yarsın şafak Bendimi kıra kıra, siyahlarım doğsa da Yalan gündüzler teni, varlığıyla boğsa da Elem yığan başaklar, hüzünleri sağsa da Nigâhımın mihrinde, gölleri kırsın şafak Nigâh: Bakış Mihr: Güneş Felâh: Kurtuluş Dehr: dünya, zaman |