BİN NİYAZ GELİR
Çözdürür ruhumu, göklerin mâhı
Canlanan kalbime, nurlu yaz gelir Kanayan dillerin, gider eyvâhı Hislenen gönlüme, bin beyaz gelir Çağlatır deryâmı, vurgun dalgalar Nefsimin ağında, biter kavgalar Alevlenir özüm, parlar yongalar Közlenen meclise, korlu saz gelir Hasretin çığlığı, diner o zaman Ağarır şafaklar, ten süzer derman Sağ yanıma nurlar, yazar her zaman Kor dökülen cânâ, alev az gelir Pervâne çağlatır, beyaz gülleri Segâhları yakıp, yığar dilleri Cevheri toplayıp, yakar selleri İnler durur sözüm, bin niyâz gelir |