Düşlerime yataklık yapan imgelerin
Teyakkuzuna sığdırdım bildiklerimi.
Bilmediklerim ise teyelli
Doğamda saklı gizem;
Gizemin satırlara ve aşka düşkünlüğü…

Hayır, asla değil şaibeli bir ikilem:
Varsa yoksa makam farkı bir yoksunluk;
Aşkın kuramına şerh düştüğüm
Üç beş dize
İçimin infilakı adeta ve arsızca
Yüz çevirdiğim ihanet.

Ökselerindeyim bilinmeze mazhar;
Sitemlerindeyim şehrin
Şiirlere tutsak bir yürek:
Ne askıntı huzura ne yalıtılmışlığın
Kâbusu bir deyim.
Sözcükler açar tomurcuklarını,
Sefasını sürer şiir
Sonrası meçhul işte:
Diyebildiklerim de değil hani:
Demeye müsait mi bakalım zaman ve zemin?

Bir rutine aşina gökyüzü
Bir de içimdeki perçem
Ayırmışken iyiyi ve kötüyü
Oysaki unutmaya gelmiştim dünyaya
Dünkü kâbusu.
İllet bir aymazlık.
Yabancısıyım buraların.
Mısraların tekdüze hatıraları
Oysaki çokbilmiş bilirdim
İçinde saklı şahikaları.

Haydi, toplayalım pılıyı pırtıyı
Bir de topladık mı göğün örtüsünü
Yoksa açıkta mı kalacak bunca kuş sürüsü?
İhanet etmeden evrene
Kaçıp gitmek bir an evvel:
Belki uzandığımız şehitlik mertebesi:
Hani hakkını ödeyemediğimiz
Ve rahmetler yine yüreğin dudaklarında.
Merhameti esirgemeden Yaratan
Zamanı tahliye etmeden
Ve de talana uğrayan yüreği sonlandırmadan.

Hani olur da;
Bir aşk acısına yenik düşer insan:
Mümkün zannımca
Ölmeden kapamak gözlerini ümidin
Zifirin doğasında saklı umutsuzluk
Yüz sürdüğümüz
Bir de nutkun tutulduğu
Hangi şiirin mi utku?

Varlık telaşlı;
Kayıp zeminden
Zamanın kirinden ve kininden uzak
Kayıpların hörgücünde
Saklı olsa da ucu yanmış isyan:
Rabbim, af eyle günahlarımızı:
Şiir tadında ölmeyi de bahşet
Biz aklı evvel kullarına:
Hani olur da bir kulpu oluruz umudun
Belki kırağı çalan bunca tufanın
Ardından düşeriz yollara
Bir ümit vesilesi ile
Gece doğurgan ve insan
Bir o kadar sitemlerin tuzağına düşmüş
Yokluk ve elem.

Uyumsuz cümlelerden bir perde yaptım cehaletime
Aslımı unuttum ve unuttum yasımı
Tahayyül ettiklerime bir satır daha eklerken
Devingen ruhuma engel koydu hatıralar.

Naşında şiirin,
Ölü ve bedbaht dünlerin haznesinde
Yaftalanmış hacmime atıfta bulunuyorum
Zaman zaman ve…
Gerisi olsa keşke:
Bir nida dökülüyor şiirin dudaklarından
Perde perde bulutlar sarıyor şehri
İstanbul’un pervazında düş kulesiyim
Kız Kulesinde unutulmuş kalplerin adresi iken
Her şiir ve her şaibeli şair…

Bir gizemde atıfta bulunan edimlerim
Aslında kayıp yetilerim
Belli ki sarkaç kırıldı gittiğinden beri
Geldiğini ümit ettiğim her yeni günü
Değil mi ki
Sen bildim…

Tutanaklarda olmalı adım
Ve izahı olmayan bu masalın:
Derbeder kelamın titrek sesinde
Hangi aşkı şerh düşer ki
Yazmayanı yazan
Ve boşluğun işveli hüznünde
Her yalanı boykot eden bir hüküm niyetine
Evren bile sonlandırmışken
İçimdeki yetim ümitleri…

Sapır sapır dökülen her bir zerrem
Oysaki yenik düşen hep ben değil miydim
Hem de ezelden?

Ne olduysa oldu ve uyutuldu bu şiir:
Yalnızlığın kerbelasında
Yeknesak bir ruhun değil mi temaşası
Onca sır,
Onca yergi,
Onca debdebeli hüzün?

Hani baş tacı bildiğim özlemden yana iken
Közün biteviye acıttığı kelamı
Satırlar dahi yanarken canımın acısından.