UMUT...Kirli bir düş kundaklanıyor Son minvalinde öykündüğüm beyanın Yine aşkın kudreti Sonumda saklı olsa da umut Hayatın atan yüreği Beylik söylemlerden ırak Yoluna düştüğüm temenni. Efkarın yiğit rüzgarı; Aşkın çatallı sesi Atılan naralarda varsıl bir sükunet Ansızın peyda olan rüküş bir cinnet Yine yeniden demeyi özlediğim Görsel hafızamın içinde kalan son ukde ve kare Devasa hayallerin kucağına düştüğüm Belli belirsiz bir vazgeçiş. Gömdüğüm dünlere haykırırken Sevip de ayrıldığım güllere kondururken Son bakışı Haşmetli gölgemin kayıp dirayeti: Adeta nadasa bıraktığım Kayıp sert zeminde Başımı aşka vurup Özlemin beyitlerinde Şafağımın attığı bir tecelli mi ne? Gidip görmeden bildiğim ülkeler; Uzağında dursam bile Ant içip rahmete Unutmayı özlediğim sakil yürekler. Yeniden baş koydum ben umuda İçimdeki yorgun çocuk ara ara ağlarken Başını okşadığım titrek ellerimle Dilemması göğün; Varla yok arası o tebessüm Şehrin ışıklarına aşık bir şehir gezgini Düşlerini tetiklerken içli dışlı olduğum elem Yeter ki ellemesinler makberimi Bir beyit tadında ölmeyi dilediğim Yürek yürek atan şiirde Tozu dumana katan hangi duyguysa Fermanım bilinsin bu son hatıra. |
yüreğin dert görmesin