yakın küçülerek yok olmayı beceriyor
uzak istasyonlarda yeni buluntular
bir daha o mavi güzelliğin tadında bir yer olmayacak
demesen iyi olur
kim bilir kirlenmemiş salkımlarıyla
bu sonsuz kainatta neler var

ego ne demek bilmiyorum
beki de karıncanın uçurumdan aşağı bakarken
alçak gördüğü dağlara
sizden daha büyük olmak için
daha da göğe yakın olmak gerekmiyor demesi

asıl bahis bu değil tabi
karışık bütün duyuları ayrıştırıp
özünü bulmak o ilk sesin
en son korkusuyla yüzleşmeden evvel
tatlı bir istekle varmak ölüme

nedenler sebepler falan filan
veya öpülerek solmak zaman biterken
ne kalmış diye ceplerimizi yokladığımızda
bir ayna bir tarak
ve bir kuru yaprak gibi rüzgarlara kapıldığımız
o büyük yenilgi
bizi bize anlatan en güzel hikayemiz

basit bir sevgiyle bakıştık belki
ben kedi sen insan oluyordun
değiştirdiğimizde hayatımızı
saydam sular bulanıyordu
karmakarışık olmanın geri dönülmez yalnızlığı
ve her şeyin dinmeyen anlaşmazlığıydı bu.