Ya açar nazmı celilin bakarız yaprağına
Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına.
İnmemiştir hele Kur’an şunu hakkıyla bilin.
Ne mezarlıkta okunmak ne fal bakmak için."

(Mehmet Akif ERSOY)

O ki,
ilk emirdi öteler ötesinden
O ki,
bir lütuftu Rahman’ın kudretinden

Alâk ile uyanış
Müddessir ile diriliş
Müzzemmil ile
direnişe davet ediyordu akıl sahiplerini

Diyordu ki :
Oku!
Oku ki düşünesin.
Yaratılış gayen tecelli etsin.
Ruhun kalksın şaha,  ten çizgisinden.
Yaratan Rabbinin adıyla oku ki bilesin.

Okuduk okumasına da...
Nasıl okuduk.... O muamma
O muammada en garip kalandır Kur’an

Ezberden okunan
fakat
hiç anlaşılamayan kitaptır Kur’an.

Muhatabına uyarıcı
ama hiç dikkate alınmayan hitaptır Kur’an.

Saygıda kusur etmez;
onu en yükseklere asarız da;
namazda ve mezarlıkta okumaktan 
ileriye gidememek
en büyük kusurumuzdur aslında.

Dağıtırız sayı sayı .
rakamlara bağlarız
Sadece Ramazan ayına sıkıştırır,
yirmi üç yılda inen hakikâti,
otuz güne sığdırırız.

Anlamak için uğraşmaz,
yarım yamalak bilgiyle,
bir de fetvada yarışırız.

Kendimizden manâ yükler
fal bakar, muska yazarız.
İnananlara müjde ve rahmetken 
biz onunla korkutur,
çarpacağına inanırız.
Yeminler ederiz üstüne.
her türlü hileye, bir de şahit tutarız.

Anlamayız dilinden ,
öğrenmeye çalışmaz;
naz niyaz eder,
başkasına okutmak için uğraşırız.

Yetmez,
fiyat biçer,
hiç bir ücret karşılığı inmemişin
taciri olmaya kalkışırız.

Halbuki;
hayat klavuzudur Kur’an.
Hastalığımıza şifa ,
derdimize derman.
Bir nâmedir, bir reçete.
Bir pusula yol gösteren
Ve sırat-ı müstakimdir, istikamet isteyene
.
Sırlarla dolu hazinedir,
Huzuru ilahiye açılan pencere.
Rabbiyle kul arasında muhabbettir
Halkedilenden Malik’ine dilekçe

Bir nefes alıştır
kullukta zirve, 
ibadetin lezzetini tadış
Nefisle mücadele, ruh ile barıştır
Masivadan sıyrılıp,ukbaya dalıştır.
Hiçlikte kendini arayış
Sırrı hakikât, hakikatin sırrına varıştır.

Mağdura muştu, mazluma teselli 
Zalimler için ibret.
Asırlar ötesinden,
kıyamete dek,
DEĞİŞMEYECEK TEK GERÇEK!