GÖRÜNMEYEN ADAM
Solgun benziyle resim çerçevesinin
Arka yüzünde görünen adam, Kalbinin boşluklarında saklıyordu Dalgınlığına esir düşmüş siluetini… Görünen evrende sanki sadece Yüzeyde kalmış tuhaf bir boşluktu, Zamanın derinliklerinde kaybolmuş Uçsuz bucaksız bir boşluk… Sevgisizlik pınarından beslenmiş Damarlarında ise hiç dinginleşmeyen, Renksiz koyu bir hayat akıyordu Sessizce durmadan ve derinden… Acının yırttığı derin yarıklar oluşmuştu Artık olmayan bitap yüzünde, Kalbi fırtınaların zorla getirdiği Buğulu kanı pompalıyordu durmadan. Çabalarının parçalandığı yerde Bir bir arandı durdu sabrının ucunda, Bin bir itinayla tek tek topladı Semaya dağılan yüzünün parçalarını… Işığın bulanık yansımasıydı muhtemelen Renk cümbüşünde gördüğü izler, Topladı yıldızlarını karanlık gökyüzünün Sessizce yine uzandığı yerden… İbrahim Soyalar |
Yeni yılınız hayırlı olsun...