Kimbu şiir, şiir olmasa da olur bir kıyısından sen gülümse yeter yemyeşil bir günü muştula bana çocuklar kadar mutlu, gamsız olmaz bilirim evin önündeki dere akamaz olmuş bir beton sevdası sarmış orayı da sanırsın ki bir avuç su tutuklanmış çoktan ölmüş kurbağalar mısır közlediğimiz ocağımız yok salıncak kurduğumuz kara söğütler severek çıktığımız küçük yamaçlar bir koşu gittiğimiz kaynak suyu kana kana içtiğimiz doğallık geçtiğin yollar tarih oldu elimi uzatsam tutacağını bildiğim şiirlerde kaldı gülümsemek kırk yılda bir de seni düşlerimde gördüğüm çizmek istemezdim bu kara tabloyu sensizlik kadar zor katlanmak buna geleceğini sanarak yapay bir parka üstünden geçerek kurbağasız derenin kim söküp attı diyerek eski şiiri kara yosunlara bakarak çocukken yüzdüğün yerlerde 25. 09. 2018 / Nazik Gülünay |
Özleyenin bir yansımasıydı şiir.
Çocukluğumuz, gençliğimiz gibi onlar da zamanın acımasızlığına, hoyrstlığına
Kurban oldular
Ne güzel günlerdi o zaman kıymetini bilemediğimiz yıllar.
Hoşça kal sevgili Nazik beni maziye götürdü şiir