ne rahat
eli arkasında siyah beyaz
bahçede dans eden çiçeklere
sözü uzatacak oldum
tekerlek gıcırtısı
arya şarkılarıyla taşlar yankılandı
ağladı yılanlı yolun geçmişi

esmer ten savaş sonrası kum yakıcılığı
gece uyandırıp gündüz uyuttuğu sevgiliye
tepeler soğuyana dek sarılıyordu
bir de rehavet tutkulu münazaradan gelip geçenler
sabah olsun diye yalvarıyordu

bulut arkamızda ölü kelebekler ile dolu
artık yağmura yalan söylemeye gerek yok
kuşatılmış bir ışık şarkısından
geriye kalan uydurulmuş anılar
yaşadıklarının farkına varmadılar

sarı salyangozlar içini çekti
yosunlu taşın kaygan su oyununa dalıp
tekrar dönmek istedi kayalıklara
yunusların kalbiyle yol alınca mutluluk
hiç kavuşulamamış bir ayrılık oldu yalnızlık

çekildi acıların sonsuz sabrı
duymaya başlamıştık karanlığın çığlığını
ışıl ışıl dallar ve yaprakları
yere eğilip bir şeyler söyledi

binlerce yıl geçti aramızdan
hala sevgim dinmedi.