umurumda değilsiney sen dediğim sen var mısın ki yanımda ekmeği banar gibi yemeğin suyuna sana banıyorum sevgimi sevgim kaç kez ters yüz edilmiş gömlek yakası eski düğmesi kayıp giyilecek yanı kalmamış soruyorum kendime ey kalp, ey gönül nedir bu yıkılmaktaki ısrar bu yanış yakılış oysa bu şiire girmeyecektin masmavi bir denizdi hayal ettiğim eylül yeşili bakışlarda ısınmaktı dileğim onun havasında dolaşmak bir kenti yağmurunda ıslanmak sevdasının sevgi sarayları yapmaktı masal ülkelerine gözleri ağıt bilmeyen çocuklara bir de dur demekti yanlış gidimlerine sultanların süpüremiyor etekleri hırslarının çöpünü çöpçüler de yok hani önlerini arkalarını toplayacak yine de bilirim bu kıyamete dek sürmeyecek birileri görecek sarayların dumanı halktan değil herkes nasıl açar kapısını, girer evine nasıl bakar penceresinden her yönden tırtıklanmış güneşe gün nasıl dik tutar başını gelen fırtınalara karşı umurumda değilsin 28. 08. 2018 / Nazik Gülünay |