Kör talihçocuktum ne bilirdim büyüyeceğimi anne bir sürü sorun döşeyeceklerini yolumu oturtacaklarını kenarında kapının izin almadan kapıya adım atamayacağımı söylemedin saçlarımı özgür sallayamayacağımı elimden çalınacağını küçük esintilerin bile böyle oynamamıştık evcilikte, oyunda önce aşık olmak vardı sonra evlilik hem daha olgun bir yaşta, çocuk değil büyümeden olmayacaktı çocuklarım oyuncak bebeğimi bırakmadan koyamayacaklardı kapısı kilitli odalara hani senin yaşadığını yaşamayacaktım adımlarım sekmesini yitirmeyecekti anne her attığım adımın hesabı sorulmayacaktı bir gülüşümün sorun olacağını bilmezdim bilmezdim kadının boğazındaki kırk düğümü özgür inip çıkacağım merdivenlerim olacaktı kolayca uzanacaktım yıldızlara inmeyecekti salıncak kurduğum ağaçlardan saf dışı edilmeyecekti şarkım sözüm şiirim bir su gibi süzerek içmeyecektim sözcükleri çiğnenmeyecekti zavallılaştırılıp haflerim bana öksüz öksüz bakmayacaktı şiirli resimli defterlerim şarkılar bestelemeliydim anne odam olsun isterdim rahat soluk aldığım dünyaya açıldığım renklerim, desenlerim bir koca olarak verilmemeliydi hayat elime insan olduğumu anlamadılar anne çoğu kadın gibi örselendim çiğnendim dövüldüm kör talih dediler, ah kızım kör talih elimizden ne gelir gizlenip yüreğimin en kuytu yerine çıkmayı denedim iğne iplik ucundan gözüm kaldı kuşlarda uçurtmalarda takılmasın istedim özgürlüğüm ağaçlara tellere düşürülmek istendi anne bakışlarımın hedefi kuşlar u ç u r t m a m 26. 07. 2018 / Nazik Gülünay |
Şiirin bir damlası bir bütünündür, şiirin bütün özelliklerini taşır,,,
Güzellikler sunan kalemi kutlarım...
............................................... Saygı ve selamlar..