KITA SAHANLIĞI
gözlerinde gün geceye denk ekinoks saati
dudakların açık liman korunmasız beni çağıran açık uçlu görüşmeler yapıyoruz seninle sorduğum soruların cevapları kalbinde yok bir akarsu rejimi gibi değişiyor günler kalbinin albedosunda yerim yok sarnıçta biriken yağmur suyu aşk merdivensiz inilen kara kuyu alpin bitkiler misali çoğalıyoruz fundalıklarda nereye baksak ay tutulması ve ayrışma bir aysberg gibi buzullardan kop gel med saatlerinde sen sevdamın başlangıç meridyeninde cezirsin uçurum sevgilim bir dağ eteği ovası düşleyelim seninle yamaçlarında mor çiğdemler açmış olsun kavuştuğumuzda debisi yüksek akarsular gibi geçip gitme üzerimden hasretinden kalbimin falezleri aşındı sen bilmeden faunası yok edilmiş ormanaltı florasıyım fön rüzgarları gibi esiyor yokluğun dağ yamacından bir ışık yılı kadar uzaksın inemedim kalbinin kıta sahanlığına samyeli vurdu kavurdu sevdalarımızı aşkın limanlı kıyıları lodos söyle sevgilim söyle mistral rüzgarları gibi neden soğuksun Ömriye KARATAŞ 08.07.2018 |
şiirini prematüre doğmadı çok net...
saygı ve dostlukla...