Bir Akşamüstü
II
Ben en çok Devrilmiş saksılarda İsa gibi gerilmiş çiçekleri seviyorum Tanrım Her nefeste kanlı bahar kusan iklimleri Yanlızlar Belki de bir akşamüstü Gururları çalınmış Bulduğum dört yapraklı gonca Bir kadının mektubunda Mektupta adım yazıyor "Bazı kelimeler ayağımıza takılabilirmiş Düşebilirmişiz surçi lisandan" Benim gönlüm her gün O kadına takılıyor II Öylece oturmuş bekliyorum Ben en çok beklemeyi seviyorum Tanrım Orada Gölgesinde çocukluğumun öldüğü çınarın Gözlerim Uzaklara bir madalya gibi bırakmışlar Bakışlarımı uzaklarda unutmuşum Dudaklarımda bir yığın mırıldanış Kendim bile duymuyorum Yanlızım Belkide bir akşamüstü Gururum kırılmış. Bir enkazı kaldırmak zordur Tanrım Apar topar vurulmuşken kalbimden İşte bunu hiç sevmiyorum Yüreğimden bir çocuk geçiyor Yüreğimden bir adam Yarama basıyorlar Yanlızım bir akşamüstü Belki de kalkmak Bu yüzden zor oluyor. |
Şiirdeki dinginlik ve huzur seslendirmeye de yansımış, çok beğendim.
Tebrikler.