0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2191
Okunma
Zaman sabırsız sevgili
Dizginleri tutulamayan asi
Damağında ne tatlar bıraktın insanoğlunun
Keder sızdı sevince, efkâr damladı dile
Ve ardına birikenler erecek nihayete
Zaman bizimle uzayan ve de kısalan
Her bahar bir baş kaldırı sana
Her kış bir boyun eğiş
Aldık alışmışlık yükünü sırtımıza
Üstelik yağmaladık elimizde ne varsa
Aklıma kurulmuş tuzaksın zaman
Delilik çağındaki fark edilmeyiş
Hazlarla karılmış bir de emeller
Koşmak mı doğru yoksa yürümek mi?
Alın yazısı deyip boyun eğmek mi?
Bir yardan dipsizliğe atılan bakış
Gergefinde işlenir nice tenler
Gidişin değil hep dönüşün beklenir
Alaycı tavrını takınma sakın
Bak mutlak sonda eğik senin de başın
Bahçe (feyz al)
5.0
100% (8)