İğde çiçekleribana sen/le yaklaştım hayal meyaldi artık iğde çiçekleri elime batan dikenleri anımsardım ama kokusu değerdi burnuma bana uzandığında elin uzakta mıydın, ben mi uzaktım gelemezdin çıkmaz sokağın taşlarını atlayıp bir merhaba sarkıtıp kahvehanedekilere onca kalabalık arasından seni aldım sakladım bana sen/le seslendim cebinde dağ elması ıssızlık bakışın taştı gözlerimden su olup sevgi aldı yerini, el verdi kalbim oturduk salkım söğüt altına kimse anlamadı bakınca bir kişi miydik iki mi? neydi aramızdaki doğal gül kokulu bir mayıs akşamı yoksa haziran mı sen olmasan olmaz mıydı adımlarım oturur kalır mıydım elim koynumda yazılmaz mıydı şiirler çocuk düşlerim kalır mıydı dişini sıkarak öksüz ve yetim yazan olmazdı iğde çiçeklerini 20. 05. 2018 / Nazik Gülünay |