18
Yorum
43
Beğeni
0,0
Puan
2028
Okunma

bana sen/le yaklaştım
hayal meyaldi artık iğde çiçekleri
elime batan dikenleri anımsardım ama
kokusu değerdi burnuma
bana uzandığında elin
uzakta mıydın, ben mi uzaktım
gelemezdin çıkmaz sokağın taşlarını atlayıp
bir merhaba sarkıtıp kahvehanedekilere
onca kalabalık arasından seni aldım
sakladım
bana sen/le seslendim
cebinde dağ elması ıssızlık
bakışın taştı gözlerimden su olup
sevgi aldı yerini, el verdi kalbim
oturduk salkım söğüt altına
kimse anlamadı bakınca
bir kişi miydik
iki mi?
neydi aramızdaki doğal gül kokulu
bir mayıs akşamı yoksa haziran mı
sen olmasan olmaz mıydı adımlarım
oturur kalır mıydım elim koynumda
yazılmaz mıydı şiirler
çocuk düşlerim
kalır mıydı dişini sıkarak
öksüz ve yetim
yazan olmazdı
iğde çiçeklerini
20. 05. 2018 / Nazik Gülünay