Gözlerimin neferinde özlem boy attıkça kitabın orta yerine
Iki uçurum arası mevsim derinliği yüzün
Mavi yıldızlarla yüzüme yağan ..
Kalbim ki,
Kendini çoğaltarak saatlere vuran
Uçurtma kuyrukları
Uzak kıyılara varoluş
Aç ve deli


-ölmedim
Turuncu ay’la gökyüzüne tüller seriyorum -



Sesinin dalgası
Ayağımın ucundaki siyah gemileri dirilttikçe
Aşkın dağ çevikliği nağmesiyle
Yaşamın kirlerinden arınıp
Içimin ney sırrı hakikatiyle
Kanatlı kuşlar çiziyorum
Gidiyorum
Duvarlarda su ve ıslak sarmaşıklar gibi
Avuç içindeki sözcükleri sarmaya /
Sarıp ruhumu giydirmeye
Esmer bir çocuğum ben
Çiçekleri ve hayalleri olan




Gözlerini görüyorum
Çok renkli ve köpüklü
Saçının her telinde gülüşüm tazelendikçe
Rüya gibi sızıp büyülü tohumlarına
Tırnaklarımın ucuna gizliyorum terini
Yüreğimin suları hep aynı tonla ağlıyor
Dudaklarına varınca
Bil ki
Cehennemini bile seviyorum çarptıkça bulutlar
Yanıma




Maya tutmuş özün aklını almak gibi
Çizgilerini topluyorum aynaya baktıkça gerçek sen’e
Adınla başlayınca gözüpek umuda
Yol ucunda yatan bütün çiçekleri tanıyorum
Sere serpe
Sağımda
Solumda



Beni unutma
Mutluluğun beşiğinde uyuyan
Kelebek uçmasıdır kalbim
Uzat elini aksın ömrümüz doğayla birlikte
Özgürlüğe...