EFSANEVİ KUŞLAR SÖYLENCESİ
göğüs kafesinde yalgın bir kuş
gök renkli güvercin miydin kanat açtın beden kafesimden sen ey mekansız sevgili uçup gittin baharlarımdan söylencelerde küllerimi tutuşturan sen miydin göğüs kafesinde cıvıldaşan serçe öpme beni dudaklarımdan göğsümde uyuttum ırmakları unutulmuş gibiyim eski bir plakta raks şarkı suskun hüzünlü akşamda göğsümde uzun bir kanama sen ey kırmızı düş günlüğüm ankam uçup gittin baharlarımdan söylencelerde küllerimi tutuşturan sen miydin kuğuların son şarkılarını söylüyorsun göllerde nakışlı bir kuş oluyorsun dağlarımdaki zirvelerde kavuşma meylinde değilim semenderim doğu masallarında ateşten kanatlı yaklaşıyor ölüm suskun nicedir sular bahar ağaçlarına yuvanı yapıyorum yakıyorum bedenini sen ey semender külleri içli bir aşk ateşi uçup gittin baharlarımdan söylencelerde küllerimi tutuşturan sen miydin ateşli kuşlar geçiyor başından sen mecnun ben leyla çölümde lamekan aşklar ahımın kıvılcımında küller içinde yanarak yenilenmenin sevinci Ömriye KARATAŞ 03.04.2018 |