begonvil sokağında
davetkar bir koku
leylak renginde akşamlar
rıhtımdan akdeniz koylarına yelken açan
ince sevgililer
çoğalttım siz gideli
kar serçelerinin hüznünü
gönlümün köşkleri begonvil baharı
gelin duvağımda onca hüzün

kırlangıçlar yaralı
kanatlarını çarpıp duruyorlar saçakların hüznüne
ah begonvil kokulu sevgili
rodos sarmaşıkları gibi sarardın bir zaman bu evi
çiçeklenirdin güneşimde
yükledim ayrılığı
anlam denizinde
kelimelerin begonvil kokulu davetkar hüznüne
sevgili ince
sevgili sayrı
eskiyen oyuncaklarımı gel geri al
gelin duvağımda onca hüzün
apak martılar uçuşuyor
sabahın aydınlığında
eskimiş gömleğindeki yangınları seviyordum oysa
begonvillere su verişini
gelin duvağımda onca hüzün

paslı kilitler vuruldu kapılara
postacılar sarı güz mektuplarını
adressiz sevgililerin koyunlarına bıraktılar
bağışlayın beni begonviller
bembeyaz evin mavi kapısında bekleyen sevgililer
pembe çiçekli yazlar getiremedim size
gelin duvağımda onca hüzün
martılar ekmek kırıntılarını
bereket tanrıçasının vebali sayıyor
vapurlar geçiyor adalardan
gitmiştin çoktan
beni beyaz evlerin mavi kapılarında
begonvil kokularıyla bırakarak
gitmiştin çoktan begonvil sokağından
yorgo seferis şiirleriyle
çiçekli ve merdivenli sokaklarda
bir adın kaldı
begonvillerle süslü hoş bir bahçe

ah heyemola nidalı aşklar
biraz kınalı biraz burgazadayım şimdilerde
gömdüm bütün aşkları aya yorgi manastırına
çanlar çalıyor
ışıl ışıl baharlarda
begonvil kokul bahçede
eskimiş saçakların altına sığınmış bir kırlangıç

gitmiştin çoktan begonvil sokağından
mavi limanlarda
yorgo seferis şiirleriyle
şairlerin günlüğünde
begonvil kokuları
gelin duvağımda onca hüzün
Ömriye KARATAŞ
foto:alemiseyyah.org/forum
12.04.2017