yakamoz ışıltısı vuruyordu uzak kıyılara
gagasında bir zeytin dalıyla kül güvercinler gibi dönüyordun bana
tufan kopmuştu soluğum kesiliyordu
seni alıp yalnızlığın solo albümüne mi koysam

mehtaplı kıyılarda mi majör keman konçertosu çalıyordu
ışıklı bir gemiydi seni alıp getiren
viyolalar sustu sonatlar gözlerinde bir yarım akşam
seni alıp yalnızlığın solo albümüne mi koysam

kızıl yapraklarını döküyor hazanlar
vivaldiden dört mevsim konçertosuydu sustuğumuz aşklar
armonikamda üflenince hüzne dönüşen şarkılar
metronomu kayıp bir aşktı hızını hiç ölçmedik ki
seni alıp yalnızlığın solo albümüne mi koysam

kaç oktavlık bu ayrılıklar
dökülen her yaprak sonbahar resitali
antik limanlar sular altında kalıyor
limanın ışıkları sönüyor

son öpücüğümü vermedim henüz denize
söylemedim aryalarımı
seni alıp yalnızlığın solo albümüne mi koysam

Ömriye KARATAŞ
05.04.2018