MAHSÎMAKirpiklerin altında cennet bahçesi vardı Her mevsimde envai gülistanlar açardı Göz göze gelemezdik, bakışların kaçardı Utanırdın belki de sevilmekten Mahsîma... Dün yine sen uyurken saçlarını kokladım Her gece düşlerimde yokluğunu yokladım Açmadım hislerimi hep kendime sakladım Sakız oldu sözlerim gevilmekten Mahsîma... Desem ki; önce dinle, beni birazcık tanı Gülmedi hiç yüzüme talihin beyaz yanı Olmadı yâd edecek yaşayan bir tek anı Gönül bıktı yok ile övülmekten Mahsîma... Hayat çetindi ama her zorluğa dayandım Sadece senin için türlü renge boyandım Bu günde kabuslara kahrederek uyandım Arsızlaştı geceler sövülmekten Mahsîma... Korkuyordum o zaman ben hep o ilk adımdan Bu yüzden mahrum kaldım her türlü muradımdan Pişmanlıklar yaşadım hiç yapmadıklarımdan Nasır tuttu dizlerim dövülmekten Mahsîma... |
Şiirinizi beğendim...
.................................... Saygı ve Selamlar..