Kuş-ağını Kuş-angel

dibe vuruşu dipsiz duruşu suskunluğunun
göze açıp pazarlaştırdığın gün henüz erken
timsal, koskoca bir göl boylanan adımlarınla
ki, her avcı kendi avlağında avlansın

en tabi tutması denizi, mavi yelesinden
eğreti duruşu vardı, oltaya her düşüşünün
elinde kalan soyut mısraları ensele hele
büyük balığın kaçtığı günü ezberle birde

habire kapan, habire ağı, habire SEN-de-le-me
oldu olası, serince kaba bir yel estirdiğin
kuşkonmaz ateşinle fır fır fırıldak dönek
tutmaksa kaç/anı tutmak gerek

meyil veren BEN-liğin vuruşu da duruşu da namert
nede olsa seviştiğim rüyalarımdan tanınıyorum
kaçan balık büyük olur, bundan mıdır bilmem ama
adalet istiyorsan adalet birde ganimet seninkisi
.
aykırıyı kurt kapar, kurda bir sözüm yoktur elbet
bu yüzdendir ki şairliğim ağrı/yanlarımın kuşağı

İlkay Coşkun
30.01.2012

Ücra Şiir – Sayı 46
Nisan 2012