Kendine Zeyrek
Kendine Zeyrek
melez halimize yağdıkça gölgelikler çekilmez hali hemdert mütebessim bari biraz da tevekkeli kalem kırılır yen içine çekilir ya sözümüz kadar yolumuz da ipince pinhan dalga halinde çivit gibi bak kendimize suyla dökülecek sızı gibi sağa sola sallapati dalya kimisine safderun söz kimisi kendine işkil özünden başlayıp sözünü eğdirebilmek kavillece ve deryadil bir yerinde hayır deyivermek halsizlik bu şiirlerimizde hadsizliğimize ver Allah’ım bize ulanan her mısrada yeniden yeniye bir bağır çağır uyanabilsek aylak ve ağlak halimizle bir silkele bir silsile ne olursun hüsnükabul eyle İlkay Coşkun Papatya Dergisi Sayı 11, Haziran Temmuz 2024 |