Biri Bize Bilecik Desin

bir iniş bir yokuş buna küçük bir şehir deyin
uzak bir noktada flu, gözü seğirten ışık misali
kuytuların sessizliğinde köşe bucak gölgelerde
bilmem hangi çınar hangi ardıç arandığımız

kasaba görünümlü sokak, avluda kesme taşlar
işlenmiş porselen ile toy günü şenliğimiz
yeşile türlü ton, haki elvan elvan rengarenk
zamanı kaybetmiş, çağın ötesine geçtiğimiz

fevzipaşa’dan aşağıya kar soğuğunda inmişiz
çıtır çıtır kavrulan kestane tadı umduğumuz
korunaklı zamanlar gözde mevsimler içimiz
sıcak çorba, linga, güzide her şeyin şükrüyle

her at nalı izinde bulunur elbette bir alperen
yörük bir gelin, yeni yetme deli kanlı gözdesi
eri çavuşu, yiğitliği tastamam askerliğimiz
kızılelma sabite yeniden yol bulan bizliğimiz

şeyh edebali gölgesiyle düştüğümüz bu şehir
doğu batı, sırât-ı müstakîm dizilmişliğimiz

İlkay Coşkun
20.04.2024