Yeni günle yıkanan upuzun uykuların
Kimseye benzemeyen dalgasında yüzüm



Aynaları alırken kucağıma
Yorgun hislerimi kanatan haykırışlar
Güneşin gövdesinde kanat çırpar
Kanatları yırtılır kuşların
Soyundukça mavi gece
Yağmurdan önce



Kendime yürüyen kaç sahne
Yüzümün çukurunda gizlilikle seken
Bir deniz büyütüyor olmalıyım hayata
Toprağımdan başka
Kapatın ağzımı kürek kürek seslerle
Şehrin üstüne
Mırıldansın dudaklarımda topuğunu gösteren kadınlar
Bir yığın adamlarla
Gözlerini kısıp bakan tuzaklar
Yüzümü değiştirir
ruhumu değil




Kasık ağrısı şehrin yamaçlarından
Sessizce öpeceğim sizi çocuklar
Intizamsız bir yaşamın teninde kötülük
Köşelerde bir çarpıntıyla büyüdükçe
Ölüm kokuyor taşlar
Dişlerini söke söke gidelim buralaradan
Tüm renkleri kirletiyor
Dışarda mor öpücükler
Gösterişli elbiseleriyle kıvranan her alın
Kulaklarım sağır
Gõzlerim yok
Benim




Tek başına
Bir saksı kıyısında maviyle konuşuyorum
Derinleştikçe ruhuna adımlarım
Kötü kalabalıklardan bir tek seni aldım
Çevir bahçeni yüzüme
Köklerinden doğup
Teninde susacağım

Sıkıldım buralardan