Gökyüzüme gelkocaman bir gökyüzü taşırım küçücük yüreğimde ben parlayan yıldızlarıdır bazen gözlerimde yanıp sönen ufkumdaki ay denizler ışıldasın diye hep dolunay süslü süslü kuyruklarıyla süzülen çocukluğumdan kalma uçurtmalar... salına salına uçan rengarenk kuşlar ve hep çığlık çığlığa martılar anla/sana yüküm çok ağır hem güneşim küsmüş puslu ve yağmurluyum bu aralar gök yüzünü dönsen ya bana sıkıca sarılsan biraz da hani/ gözlerin diyorum güneşini de getirsen sevinse kuşlar sevinse çocuklar sevinsem... ne olur sanki ısınsak biraz az bahar gelse n’olur kime ne zararı var... |
Ha emeğin ruhlardaki dirliğinin tarifsiz neşesi
İnsan her daim bahardır
Aşkın yürek yangınında... Esenlikler dileklerimle...