ÜŞÜYORUM
içimde yine sen tıklım tıklım
gidip gelip dudaklarına takılır aklım. şimdi bütün masallar sana çıkacak kadın. ben kahrolayım diye kahrolsun sloganı icad edilmiş gibi, ya da coğrafi keşiflerin açıklayamadığı aklımın sana gelmesi gibi d-üşüyorum Yusuf gibi... kör bir kuyuda korkumu evcilleştiriyorum her yer çok kalabalık kadın. manavlar şiirlere inanmıyorlar ama dudaklarını bir kirazla bütünleştirip devrik bir cümleye çekip öpmeliyim. bir gece ölelim kadın darmadağın çırılçıpĺak tam şuramda kalbimim sana gelen yollarında şarampole yuvarlandım tarih 06.07.2017 avuçlarımda affa uğramış bir katilin parmak izi iştimamı veriyorum gardiyan düdüğüne kilitliyorum sessizliğimi anahtar deliğine bu şiiri yazmak için pansumanımı söküyorum birazdan babam ol iki ekmekle eve gel. göğsümde harp... heykelini yıkmaya çaĺışıyor bilimcimin rejim muhalifi. ben direniyorum kadın içime sen kaçıyorsun büsbütün soyunuyorum. üzerimi kendinle ört Üşüyorum. |