YENİLDİM KÜS BAKIŞLARINATebessümün göstergesiydi göğsüm kendi ekosuyla buluşurken sesim. Küçük bir çocuk gibi bağladım adımı kelebeğin kanadına. Sürdüm bisikletimi yol üstünde unutulmuş yollara. Nokta nokta boşluklardan ilkbahar düştü toprağıma. Yer değiştirdi adresim erguvanlarla mor çiçekli bahar oldum tüm kırgınlıklara. İncindiğim duraktan aldım ihanetleri tek tük kadınlar aydınlatırken caddeyi. Epriyen sözlerin yenilenen şeridine mecazlar sedyesinde taşıdım yenilgileri Dağların denize vuran gölgesinde. kapattım içimin kepenklerini. Çıkmaz bir sokakta biriktirdim sevgimi. Buluşup büyüttüm sesimi çalan sessizliği. İlk şiirim ;yüreğimdi Ne yana göçsem bir yanı sevda bir yanı hasretti Tüm yokuşları ters çevirip iki yakasını birleştirdikçe İstanbul’un yol değil yar oldu müzmin yaralarım. Yaratırken kendi kavşağımı Ölmek ve sevmek için bir kez daha. Kar beyazı bir iksir kaldı Hüzün ipeği ördükçe zamanı ne Yusuf kaldı ne Züleyha söyledikçe adını... Yenildikçe küs bakışlarına Yorulmamış sevinçler serpildi sere serpe etrafıma. Yüreğim indi inecek parmak uçlarıma. Ferhat kazdıkça üstünü dağların sevgim o kadar derindedir halâ sana... Ferdaca |
Şiirinizi Beğendim...
....................................... Bitmez selamlarımla..