Hayatsanki seninle üstüne giyinince var olan bir elbise hayat yiyince ağzında tat bırakan o güzel mayhoş elma dallarda sallandığımız salıncak ağacın doruğundan atlayınca sonucunu hesaplamayan çocuk yere düştüğünde kalkmayı bilen insana ekilen umut göğün candan mavisi hesapsız büyüyen ay her şeyi unutup her yenilgide yeniden hayatla güreşe tutuşan insan umutsuzluğu ayağının altında ezen çöl dudağına gülümsemeyi işleyen düştüğünde seni zafer kazanmış bir komutan gibi karşılayan bir şeydir hayat. o seni kalbinde süzer arıtır öyle güzel bir tat bırakır ki ağzında kamaşır insanlığın.. 16. 10. 2017 / Nazik Gülünay |
Merhaba,
"yaşam" işte... Ucundan kenarından bazen derinden yaşayıp gidiyoruz !
Güzeldi,kutlarım arkadaşım ! Selamlar !