I

Sanki bir masaldı
Sinsiliğinde mahremin, üşüyen susuşları yalandı
Bir nefeslik can yoluna kıyımların, hatırların insafına kalan,
Sen kaybı vakitler talandı

II

Usaresi muhacir dalların ilmeğinden
Varaka çözülür gibi, sendelediğim bir hayatın yok bahanesi!

Yenilgilerin prangasıydı, 
İvedi ömrümün son sahnesine çekilen perdeler
Düşüyorum,
Kamaşan rüyalarıma dağını gönder kerem yüzüyle
Yamaçlarından ayıkladığım,
Ölüme kardeş, sığıntı bir acıydı
Ve öfkesinde kızaran örsün, kayalara sunduğu şirin bir ah esrarıydı 
Yakarışlar değildi boşluğa akan,
Yeknesak melâlin nidasıydı

III

Ey şehrimi harabeye çeviren!
Yedi renginde durağandır baharlarım
Aşkı kelebek kanadına (g)iz eyleyen hükümdar bakışlım
Gönlümü bin parçaya bölen!
Konuksever avurtlarımda ayin yapan şelalelere, 
Hüznü çağlatan ebruli nakışlım!
İkramı iki gözden
Kurşun gibi düşer sağanaklarım
Dirilişlerin surlarına elif-elif diz beni
Ey sicilime günahlar işleten!
Ağlaşan hayallerimle hücremde dara çekildim
Azab-ı müebbetimden çiz beni

İsyanım firara yeltenmeden, 
Ölüm tahtıma darbesini indirmeden gel!

 IV

Gezgin bir sancıydı
Yetim bir gecenin sonsuzluğuna akan 
Bir yanı uçurum, bir yanı fırtınaydı
En talihsiz direnişler yapışır yakama
Makam-ı hicazkâr 
Sûkuta yeltenen türkülerin bestesiydim kışların söylediği
Durduramam!
Pankartsız eyleme çıkar sular

Çürüyen efkârımı sellere kaptırmadan gel!
En talihsiz ağıtlar yakışır yarama 

V

Kervanların unuttuğu
Cinnet geçiren şaşkın bir bedevi gibi 
Öksüz bir vaha idim sahraların söylediği
(Y)üz’e katlanmış âlemimde sermayem bir tek çilegâhımdır
Bir dirhem kuytuluk
Ve bir de kambur gölgelerin yoksulluğu 
Kumdan heyulalar kuşatır kentimi
Ardında süründüğüm rüzgâr, yangınıma serinlik  bakışındır
Dokunsan ruhuma yeter 
Elem ihraç eden ülkemi şaha kaldırır duruşun

Hıçkırıklarıma bir pâre gülücük sun
Sen ki gururlusun/ soylusun

VI

Kozasında sus-pus ömrün 
Özgürlüğünü bana geri sun
İşte bu;
Fakir bir göçebeye bahşedilmiş en cömert zekâtındır
Unutma ki borçlusun
Ödemeden kapattırma defterini, 
Günahtır!


r)