....
gece bir oyun alanı değildir
içinde karanlık oyunlar oynansın!
her gün binlerce fotoğrafı çekilir hayatın
birçoğu arşiv kayıtlarında yok olup gider
.....

herkesin içinde terk edilmiş bir çocuk var
kimse ona sarılmıyor
herkesin içinde kaybolan bir ışık var
kimse ona yönelmiyor
ve herkesin gözünde gizli bir medeni hal perdesi var
kimse onu indirmiyor!
.....

oğullarını yiyen bir hayalet gibi kaçıyor
dudaklarından gülümseme çiçekleri

neşe testisinden kahkaha nehirleri
gözlerinde bulut süvarileri
kızıl saatleri gergin
gardiyanlar gibi dolaşmaya başlıyor
yüzünde hınzır bir gürültü
gökyüzünü uyandırmak için
korkunç bir öfke gibi patlıyor
fırtınası intikam almak isteyen
canavarlar gibi hırlamaya başlıyor


kumların tarihinde saplı izler
bir zamanların bahtsız aşk efsaneleri
gönüller karanlık bir gölge gibi
birbirine dolanırken
ruhlar ışığını kürütmüş yıldızlar gibi
birbirine paralel bir şekilde kayıp gidiyor


zaman
ince bir ip gibi gerilmeye devam ediyor
duygular hüsranla harmanlanmış
saman çöpleri gibi savruluyor
zamanın acımasızlığı insanların hayallerini yutarken
herkesin içindeki boşluklar
bir derin kuyu gibi birbirini içine çekiyor



doldurun denizleri ey su büyücüleri
çevirin zamanı ey saat ustaları
seslendirin kuşları ey gökyüzü şairleri


savurun rüzgârları ey kanat bekçileri
yakın yıldızları ey gökyüzü işçileri
yeniden şekil verin sabahlara
yeniden uçurun huzurun en sıcak kanatlarını
arındırın nehirleri
sallayın dağları ey kaya ustaları
körükleyin çoban ateşlerini
kavalınıza yeni tınılar üfleyin



örün ağları
yakalayın hayalleri ey düş avcıları
yeniden kurun düzeni




_boran