şiir şairin şehridirhayatın hüznünden damıtılan sezgi içtikçe susatır içesin gelir küçük adımlarla girersin önce büyür sonra içlenişlerin her insan, her şiir ayrı bir öykü sendedir derinden uzayan sevdanın gülü kolay değildir öyle şairim demek hangi yaraya parmak bastı bakılır o el hangi sevdanın akışında yardan yana koydu da tavrını yaren incinmedi seğirmedi gözü, üzülmedi gönlü bülbülün seher vakti uçurulmadı kuşlar dalından çiğ incitmedi yaprağı orda birbirine değmeden uçar kelebekler görürsün karıncanın dev adımlarını herkes kendi toprağında mutlu kavrulur kendi yağıyla biri inceden dokur kilimi diğeri kuyu kazar gibi iğneyle kondurur nakış nakış dizeleri şehrin sergi evine şiir şairin şehridir yalınayak girer kimi bu kente kimi bayağı bir yüklü sözcükle kimi yeter der sözcüklerin dansı anlamsız sözcük neye yarar der bencileyin kimileri ne olursa olsun göz alıcıdır bu şehir sevgi çağlayıp akar yüreklerden aşk bulur mecraını yorulmaz her insanda başka bir biçim alır her insanda başkadır albenisi 28. 09. 2017 / Nazik Gülünay |
yazmazsa olmaz,yüreğin dekiler dolup taşar sonra patlar
güzel tarif etmişsiniz hocam gönlünüze sağlık saygılar selamlar