Bir kaç adın
Bir kaç adım daha gel
Bir kaç adın yazılırken sineye Hep soruyordun ya en çok neyimi sevdin diye Şimdi vaktidir sualle meal olmanın Ben senin en çok bana çay yapma ihtimalini En çok kirpiğinde rüyalara dalma ihtimalini En çok sen olma ihtimalini sevdim. Aslında en çok seni sevdim Gökyüzün astar olurken alemime... Bana yar olabilme Ihtimalinin ihtimali bile şen çocuk ediyordu beni Kalbimde bir bayram sevinci ayakların her yere değdiğinde Hayra yorduğum her rüyam Amin dediğim her duamdın... Şimdilerde sonbaharım Hafif soğuk, bazen rüzgarlı Çoğu kez zamansız düşüyorum toprağın koynuna Çoğu kez ise sarılıyorum her kaldırıma sen niyetine... Bazen de fırtına oluyorum savuruyorum ne gelirse önüme Son durağı oluyorsun kahvemin Küpük küpük doluyorsun içime Dudağımda acımtrak hicivler Kırık bir portre duvarımda Mor yalnızlıklar kapımı çalmadan önce... Gözlerindeki sonsuzluk geliyor gözlerimin önüne Huzur diyorum En çok sana yakışır, En çok huzursuz eden gözlerine... |