Mühürhangi renk kalemle yazarsan kabulüm şiir gelsin yüzünden oynadığımız sokakların resmi düşsün üstüne yaşamayı umut ettiğimiz günlerin hayalleri bir de şiir yazdığını bilirim bana mı, kime belli değil yabancı bir kızdır belki belki sevdanı kalbine gömmüş birisi sarı kirpiklerine işçi bir annenin yorgun gölgesi sinmiş bir bebek gibi yumulmuştur gözleri arada bir de olsa beni düşündüğünü bilirim eski ahşap bir evde tahta merdivenlerden inerken ya da hüzzam bir şarkı söylerken beste yaptığımı bilmezsin değil mi bakışına hüznünle vurduğun mühre.. 06. 08. 2017 / Nazik Gülünay |