Yere Doğru Büyüyen SarmaşıklarSaat yediydi O yokmuş dışarı çıktım beni öldürün Bir dua okumuştum bir dilek tutmuştum kocaman gökyüzü çok kırıldım Evimizin önünde kan, sarmaşıklar... Yemyeşil tuttum. Ağladı O Düşerken toprağa yüzüm (Damla damla) sustum. - Bunu uyurken ağlayan çocuklara sorun - Kıyıdaki Adam O’nun için şöyle demişti: -Küçükken böyle bir kadın olacağın Aklından geçmişti bir kere Ya da olduğun gibi kaldın Yıldızlara bakmamaya özen gösterip. Biliyorum hala gidiyorsun Sigarana değen bu soğuk, mola yerlerinde bir masalı hatırlattı sana ağladın. Sana artık gitmek Geride bir masalı bırakmak gibi geliyordu- O kanları görmemişti. Ama ağladı. Ben gördüm.(Bunu yapmayın) Ellerimi bıraktı Her şeyi bıraktım. Bir gün çocuktum bir gün yalnızdım o eski duvarların önünde Bahar gelmişti. Biraz gülmüştüm. Bunu yapmayın. (Yere doğru büyüyen sarmaşıkların Eğilen güzün Ve içime kıvrılan acının hatrına...) Harfleri yalnız bırakan bir sesle ’y a l v a r ı r ı m’ |