sesleriçerdeki dünya başka dışardaki başka sanki ayrı birbirinden iki ses içimdeki sesleri saymazsak bendeki tam bir sessizlik oturmuşum kendimin başına olağan bir günü uzatıyorum dışarı dedimse evimin öte yakası pencerenin dışındaki gürültü gece yarısı top koşturuyorlar deyim yerinde çocuklara ince kum bile getirip sermiş komşular kendi seslerine düşkün içerdekiler isterse ölsün sesten dirseklerini koymuşlar hepsi aynı masaya iş yok bu görüntüde hepsi vazgeçmiş gibi yarına bir ilmek atmaktan bu şiir yazılmamalıydı bilirim bak işte sesler de girdi evine kendimi iyice dinlemenin zamanı bana uygun bir ses bulmanın insanlığı kadınlıkta pişirerek dosdoğru bir ses kendi sesim.. 13. 07. 2017 / Nazik Gülünay |
ve güzel şiirdi.Kutlarım.Sayğılarımla