umuda iyiliğe güzelliğe aç pencereni
bir aşkın şen kahkahasını getirsin ılık esen rüzgarlar
bir ses olmalı diyorsun
her sabah afrika menekşelerine su verdiğinde
kafeslerden yüreğini azad eyleyen bir gülüş
umuda iyiliğe güzelliğe aç yelkenini

yaz başlarında başlar tren yolculukları
peronlar bir bavul bir kırık şarkı
cumbalı evleri özler insan
arnavut kaldırımları sokakları
çıkar bir yaz başında şehrin uğultularından
gençliğin ilk sevdalarını
sırılsıklam yağmurlarda bir öpüşün har tadını özler insan
her yalnızlık umuda bir tren yolculuğu

barbar orduları ardımda bıraktım
eşiklerde kedilerin pusat yalnızlığı
bir günah tohumu değil sevmek
sevmek sonbaharın altın sarısı rengi
sağanak bir yağmur güz eşiklerinde
ahşap bir evin saçağına sığınmış serçe
sevmek gülümseyiş filizlenen ilk tohuma

mevsim yaz sevgili
zorlu bir kıştı
sonra bahar dokunaklı gülleriyle
bülbülün avazına dokundu
bahçenin kokusunda eril dudaklarının kokusu
turunç dalında aykırı turuncu
derin vadilerde atlar hicran uykusu

kırlangıç yollarından yeni bir soluk edindim kendime
yaz başlarında başlıyor ırmakların seyahati
kumruların şen şakrak sesidir yaşanan
kırmızı kaplı defterini al yanına
şiir birer sığınak
biraz edip cansever biraz furuğ ferruhzad
karanlık bir ayet olan ruhunu al yanına
sabah şarkılarıyla koyul bir ırmağın mitsel akışına

yolcuyum ey sevgili
vadilerin çağıran sesine
esir kuşlar kafeslerini boşaltıyor
umuda iyiliğe güzelliğe aç yelkenini

Ömriye KARATAŞ
17.06.2017