keman ezgilerinin uyumu karışırdı tomurcuk baharlara
uzak kıyılarda senfonisi kayıp sevda mektuplarının
vakit geldi ürpert yalnızlığını
hüzünkar valslerle çıkalım tapınağımızdan

tinsel dünyanın simgelerine adanmış renk ses koku
çocuk tenimde neden uçuşuyor uçutrmalar
her çiçek kendi dalında kırılıyor
keman titriyor son senfoni bu
hüzünkar valslerle çıkalım tapınağımızdan

aynalar aynalar aynalar
kaç kırlangıç kanadı kırıldı kanatlarınızda
sırça denizlerde bıraktım avazımı
yık gel bendlerini ayrılıkların
kanat rüzgarlara vurgun
kırlangıç kanatlı sevgilim içimdeki sesler yolculuğa çağrı
hüzünkar valslerle çıkalım tapınağımızdan

aynalarda derinleşti amber kokulu baharlar
rıhtımdan yol alıyor gezgin seyyahların düş yolcusu dolu gemileri
gel gidelim prag baharlarına milena jesenka
batık gemiler dönemeyecek bu limana
yak mektuplarımı
yak arzuyu aşkı tutkuyu
yabancılaştı çoktan yüzümdeki şehir
taşrada düğün hazırlıkları

yalnızlığın güncesinde kalabalık kelimeler
ucube maskeler takan modern kalabalıklarda yitik seviler
nostaljik bir çek şarkısı suskun yalnızlığımızı terennüm ediyor
ah jesenska lal taşları gibi dilinin suskunluğu
senfonik uvertürler çalınıyor
noktürnler
prelüdler
çello yalnızlığım
hüzünkar valslerle çıkalım tapınağımızdan

Ömriye KARATAŞ
03.06.2017