JULES VERNE-DÜNYANIN UCUNDAKİ FENER
bir hayalin var çocuk
uzak kıyılara giden gemilerde tayfalık gittikçe derinleşiyor şehrin pandomim oyunları dünyanın merkezine seyahat eden çocukların elindeki oyuncaklar kırık kim savaşta çocuk kimi pokemon avcısı tehlikeli sokaklarda söğüt dalından yapılma kılıçlar kayıp pandoranın kutusundan çıkan oyuncakları oynuyor çocuklar bir çizgi oyununda kaybettim çocukluğumu bir hayalin var çocuk yeniden topaç çevirmek arnavut kaldırımlı sokaklarda yeniden salmak rüzgarlara rengarenk uçurtmanı körebe körebe kim çocuk kukalı saklambaç oyunlarında bulamıyorum seni bir jules verne öyküsünde kaybettim çocukluğumu bir hayalin var çocuk dolunayda eylül gülüşlü çocuklara masallar okumak artık avuçlarımdaki yaşam çatlak patlak yusyuvarlak yaşamın birdir bir oyunlarında kamburlaştı sırtımız istop diyor bir çocuk istop durdurun savaşları durdurun bezirganbaşını durdurun diyor bir çizgi oyununda kaybettim çocukluğumu bir hayalin var çocuk kış geceleri oynanan yüzük oyununda ninemin masal sesi nerede sokaklarında çember çevirdiğimiz urladaki evimizde o çocukluk günleri dokuz taş oyunu gibi yaşamın bütün taşlarını yıkıyoruz öyle mi kimseler bilmiyor körebenin kim olduğunu çam ağaçlarına salıncaklar yapıyor annem salınsın dağların yaralı cereni diye yumruk yumruk üstünde oyunlarda çoktan yenildim ben anne bir jules verne öyküsünde kaybettim çocukluğumu seksen günde devri alem buymuş meğer anne bir çocuk hayat hikayesini yazıyor hayallerini kemanının telindeki o çığlık armoniyi uykusunun düşleri ona ait düşlerinin esrarı hayata düş vadisinin perileri kayıp bir jules vernes öyküsü koymuştun başucuma anne o gün bu gün avare bir gezginim düş yolculuklarında dünyanın ucundaki fenerlere yolculuğum iki yıl okul tatili versinler düşlerime seksen günde devri alem buymuş meğer anne Ömriye KARATAŞ 05.06.2017 |