İğde çiçekleri açma zamanıherkes ışıksız odalara gömülmüştü ellerimle koydum pencereme güneşi beyaz kelebekler kondu sarı, beyaz kır çiçeklerine sarı da beyaz da benim içimden fışkırır çiçekli dal tırmanırım ayağım kaydıkça daha yukarılara yakın olmak isterim kuşlara dilimde gönenen sözcük değin mavi bir gökyüzü her zaman, an benden kokusunu yayar bahar her mevsim aşk sana açarım kalbimi boğmam sözcükleri öyle duru su gibi bir şeysin özlenen yeşil cam göbeği mavi sevgilinin bakışı yıkanır değdiğinde ayakları kuşburnu, iğde çiçekleri açma zamanı doğaya sırt dönmüş insanlarla benim de var bir hesabım neden insanlar kendi virajlarında bunca sert döner diye kimse bilmiyor mu acaba önce kendini öldüreceğini.. 29.05. 2017 / Nazik Gülünay |