Yüreģimizde maviyi saklayıp
Özlemimi nasıl anlatayım;
Düşün işte.! Güzel diyarların çocuklarıydık Hangi ara ölüme sürdük yüreklerimizi... Ben afrikalı bir çocuk,sen bir bardak su iken. Yüreģimizde maviyi saklayıp dumanaltı dûşlerde yaraları kanatıp siyah yaşamak gibiydi hayat bu yüzden bağışlayıcı yanımızı meşgule verdik. Bir Sürgün daha çizer gözlerim Kayıp bir telaş tutar ellerimden hangi mısrasına sığar yalnızlığım Ve sen daha uyurken İçimden acın geçer Acından adım göçer eririz, tükeniriz, toplanır, yaratırız...bu bize aşktır... |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar